- entreabrir
- entreabrir
Se conjuga como: partirInfinitivo:
Gerundio:
Participio:entreabrir
entreabriendo entreabiertoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.entreabro
entreabres
entreabre
entreabrimos
entreabrís
entreabrenentreabría
entreabrías
entreabría
entreabríamos
entreabríais
entreabríanentreabrí
entreabriste
entreabrió
entreabrimos
entreabristeis
entreabrieronentreabriré
entreabrirás
entreabrirá
entreabriremos
entreabriréis
entreabriránentreabriría
entreabrirías
entreabriría
entreabriríamos
entreabriríais
entreabriríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he entreabierto
has entreabierto
ha entreabierto
hemos entreabierto
habéis entreabierto
han entreabiertohabía entreabierto
habías entreabierto
había entreabierto
habíamos entreabierto
habíais entreabierto
habían entreabiertohabré entreabierto
habrás entreabierto
habrá entreabierto
habremos entreabierto
habréis entreabierto
habrán entreabiertohabría entreabierto
habrías entreabierto
habría entreabierto
habríamos entreabierto
habríais entreabierto
habrían entreabiertoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.entreabra
entreabras
entreabra
entreabramos
entreabráis
entreabranentreabriera o entreabriese
entreabrieras o entreabrieses
entreabriera o entreabriese
entreabriéramos o entreabriésemos
entreabrierais o entreabrieseis
entreabrieran o entreabriesenentreabriere
entreabrieres
entreabriere
entreabriéremos
entreabriereis
entreabrierenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
entreabre
entreabra
entreabramos
entreabrid
entreabran
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.